اندیشه های روان

شاعری بودم تمام عمر، مشهورم نکرد عشق گفتا چشم زن تا شهره ی شهرت کنم بیشتر »

من بگفتم که نگارم که نگاری نتوانی که ببینی که ببینی خنده بر لب چو شراب است حرام است چو ببینی تو نگاری چشم و ابروی کمانی دگر از خود بگریزی به لطفش چو زنی شانه به زلفش دگر آیینه نخواهی دگر این چشم به جز روی رخ یار نبیند و نچیند دگر آن دست  به جز مهر… بیشتر »